[Hetalia fic yaoi] ไทยคุงผู้โชคดีสิน๊ะจ๊ะ [allไทย]

และนี่ก็คือตัวเอกของเรื่องจ๊ะ

วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส ณ โรงเรียนเฮตาเลีย! นี่เป็นเรื่องราวฟินๆที่มีตัวเอกเป็น ไทยซัง ที่เป็นตัวเริ่มเรื่อง!
.
.
.
.
.
"ตึก ตัก ตึก"//เสียงฝีท้าวที่เดินมาตามทาง รร.
.
.
.
"อ๊ะ เช้านี้มีกรีบดอกซากุระบานเต็มเลยนะจ๊ะ"//ชายหนุ่มร่างบางใบหน้าเรียวยาวที่สวมแว่นตากรอบหนาเล็กน้อยเงยหน้าขึ้นมองชมดอกซากุระในยามเช้าที่ออกดอกบานสพลั่งที่หน้า รร.
.
.
"คุณไทย! อรุณสวัสดิ์ครับ"
//ไทยสดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันไปตามเสียงที่ทักทายตนเองก่อนจะยิ้มออกมาเพื่อทักทายตอบ
"ไทย : อรุณสวัสดิ์จ๊ะ คุณอินเดีย"
อินเดียมองไทยด้วยสายตาสงสัยก่อนจะยื่นมือตนเองไปสัมผัสที่แก้มอ่อนนุ่มของไทย
"ไทย : อะเอ่อ มีอะไรหรอจ๊ะ?"
"อินเดีย : มีกลีบซากุระติดอยู่ที่แก้มน่ะครับ..ดูแล้วสวยมากเลย"
//อินเดียพูดชมและหยิบกลีบซากุระออก
.
"ไทย : อ๊ะ ขอบคุณนะจ๊ะ...((คุณอินเดียคงจะหมายถึงดอกซากุระรึป่าวนะจ๊ะ))
//ไทยคิดพลางมองไปที่อินเดียที่ยังคงจ้องมองตนด้วยรอยยิ้มแปลกๆที่ตนก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงมองเขาด้วยสายตาแบบนั้น
"อินเดีย : คุณไทยไปกันเถอะครับเดี๋ยวจะสายเอา"
"ไทย : อ๊ะ! จริงด้วยสิจ๊ะ ไปกันเถอะจ๊ะ"
//ไทยเดินก้าวผ่านเข้าไปทางประตูหน้า รร. ก่อนระฆังเริ่มเรียนชั่วโมงแรกจะเริ่มขึ้น!
"ตึ้ง~ ตึ้ง~ ตึ้ง~"
.
.
.
.
.
"((ตึก ตึก ตึก ตึก!))"
//เสียงฝีเท้าที่เร่งรีบของไทยและอินเดียที่วิ่งตรงดิ่งสู่ห้องเรียนของตน "คลืดดด!" //ไทยรีบเลือนประตูห้องเรียนออกเพื่อที่จะเข้าเรียนในชั่วโมงแรกให้ทันก่อนที่จะโดนอาจารย์ที่ปรึกษาของเขาทำโทษ . .
"ไทย : แฮ่กๆ กะ เกือบไปทันแน่ะจ๊ะ เฮ่อ~"
"อินเดีย : แฮ่กๆ หืม" //อินเดียหันไปมองตรงทางเดินนอกห้องเรียนก่อนจะรีบบอกไทย
"อินเดีย : คุณไทย! ผมว่าเรารีบเข้าไปนั่งที่กันดีกว่านะครับ" //อินเดียพูดก่อนจะดึงมือไทยเดินเข้าห้องเรียนไป
"ไทย : อ๊ะ จ๊ะๆ" ขณะที่ไทยโดนอินเดียลากไปนั่งที่โต๊ะ สายตาภายในห้องเรียนก็พากันจับจ้องไปที่ไทย . .
"ไทย : เฮ่อ~ ((วันนี้ก็เกือบสายอีกแล้วอะน้า))"//ไทยถอนหายใจเบาๆพลางคิดอะไรไปเลื่อย . .

((คลืดด!! ตึง! ตึก ตึก))

เสียงเลื่อนประตูเสียงดังและตามมาด้วยเสียงฝีเท้าที่ดูทรงพลังเดินตรงเข้าห้องมาพร้อมกับสมุดจดบันทึกประจำวัน
"เอ้า! วันนี้ทุกคนมากันครบนะ! มีใครขาดตกบกพร่องอะไรก็ว่าออกมา!"
//ร่างสูงใหญ่และเสียงที่ทุ่มและดูแข็งแกร่งที่ทำหน้าที่เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาตะโกนถามก่อนจะเปิดดูสมุดเพื่อเช็คชื่อ

"อาจารย์~♡คุณพี่ว่า~วันนี้มีคนมาสายนะจ๊ะ~♡"
"ไทย : !! ((คุณฝรั่งเศส))"
"อาจารย์เยอรมัน : ว่าไงนะ! ใครกันที่เข้าคาบของฉันสาย" //เยอรมันจ้องเขม่งไปที่ไทยก่อนจะมีเสียงค้านขึ้นมาหยุดไว้
"อาจารย์ ผมว่าคนที่มาสายน่าจะเป็นฝรั่งเศสคุงมากกว่าน้า (*^-^*) โค่ล โค่ล โค่ล"
//รัสเซียพูดพร้อมกับจ้องเขม่งไปที่คุณพี่ฝรั่งเศสพร้อมรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความน่ากลัวที่ทำเอาคุณพี่ขนลุกซู่
"ฝรั่งเศส : มะแหม~คุณพี่แค่ล้อเล่นเองน่า~จะมีใครมาสายได้กันล่ะจ๊ะ"//คุณพี่ฝรั่งเศษหน้าซีดไปก่อนจะรีบเบือนหน้าหนีจากรัสเซียที่นั่งอยู่ข้างๆกัน
"อาจารย์เยอรมัน : เฮ่อ ให้ตายสิ เอ้า!พวกนายเงียบๆกันหน่อย วันนี้เรามาเริ่มโฮมรูม กันได้แล้ว! เอาสมุดขึ้นมาจดกันด้วยล่ะ"// เยอรมันพูดจบก็หันหลังไปหยิบช็อกขึ้นมาเขียนบนกระดาน
"ไทย : ((คุณรัสเซียขอบคุณนะจ๊ะ~))//ไทยพูดขอบคุณรัสเซียในใจและคิดว่าหมดคาบนี้คงจะต้องไปขอบคุณเขาซะหน่อยแล้ว!

. . . -----------(25 นาทีต่อมา)--------------- . .

"ไทย : อ๊ะ เขียนผิดซะแล้วสิจ๊ะ~"
//ไทยก้มลงควานหายางลบที่ใต้โต๊ะของตัวเองและพบว่า.....((ไม่ได้เอามาซะแล้วจ้า~(*^v^*)))
"ไทย : เอ่อ ขอโทษนะจ๊ะ ขอยืมยางลบหน่อยได้ไหมจ๊ะ?"//ไทยหันไปขอยืมยางลบคนที่ตัวเล็กกว่าที่นั่งอยู่ข้างๆตนที่ตั้งอกตั้งใจเรียนอย่างจริงจังด้วยใบหน้าสวยผิวขาวราวกับหิมะยามเช้าที่เข้ากันกับใบหน้าเคร่งขลึมก่อนจะหันมามองไทย
"อ๊ะ ไทยซัง ไม่ได้เอายางลบมาหรอครับ นี่ครับ"//ชายร่างบางกว่าเล็กน้อยยื่นยางลบให้ไทยก่อนจะยิ้มเล็กน้อยให้แล้วหันกลับไปตั้งใจเรียนต่อ
"ไทย : ขอบคุณจ๊ะ คุณญี่ปุ่น"//ได้ยางลบเสร็จไทยก็ก้มหน้าก้มตาลบคำผิดที่ตัวเองเขียน

. . . ~(ตึ้ง~ตึ้ง~)~ . .

"อาจารย์เยอรมัน : เอาล่ะ หมดคาบโฮมรูมแล้ว พรุ้งนี้อย่าลืมส่งการบ้านล่ะ!"
((ตึก ตึก คลืดด ตึง!))
//อาจารย์เยอรมันพูดจบก็เดินออกไปอย่างเร่งรีบ

. . ((แซดๆ)) //เสียงคลึกคลื้นภายในห้องดังขึ้นมาทันที . .

"ไทย : คุณรัสเซียจ๊ะ เมื่อเช้าขอบคุณมากนะจ๊ะ"//ไทยเดินมาขอบคุณรัสเซียถึงโต๊ะด้วยรอยยิ้ม
"รัสเซีย : โค่ล โค่ล โค่ล อื้ม ผมแค่ไม่อยากเห็นไทยคุงโดนทำโทษน่ะ ♡"//รัสเซียพูดพลางจ้องมองไทยด้วยสายตาอ่อนโยนเล็กน้อยก่อนจะมีเสียงขัดขึ้นมาจนทำให้รัสเซียถึงกับชงักไป
"เฮ้! ไทย! วันนี้เธอมาเที่ยวบ้านฉันได้ไหม ฉันมีของเจ๋งๆจะให้เธอดูด้วยล่ะ! HaHaHa"//ชายร่างที่สูงใหญ่กว่าไทยเดินเข้ามากอดคอไทยพร้อมกับเสียงที่ดังลั่นชักชวนไทยด้วยรอยยิ้มกว้างแบบเด็กๆกับผมสีฟางตาสีฟ้าที่ทำเอาไทยที่กำลังคุยกับรัสเซียสดุ้งตกใจเล็กน้อย
"ไทย : คุณอเมริกา วันนี้ฉันต้องอยู่ชมรมกับคุณอินเดียน่ะจ๊ะคงจะกลับช้าหน่อย"
"อเมริกา : เอ๋ น่าเสียดายนะ! ถ้าเธอไม่มา ระวังจะเสียใจภายหลังล่ะ"//อเมริกาพูดพลางจ้องมาในตาของไทยทำเอาไทยเหงื่อตกเลยทีเดียว
"รัสเซีย : ถ้าไทยไม่อยากไปก็อย่าไปบังคับเขาสิ~ โค่ล โค่ล โค่ล" //รัสเซียเดินมาอยู่ด้านหลังไทยพร้อมกับจ้องเขม่งไปที่อเมริกาด้วยสายตาอาฆาต อเมริกาก็ไม่เกรงกลัวต่อสายตานั่นจึงทำการโต้ตอบกลับไปจนเกิดสายฟ้าสถิดรุนแรง
"ไทย : ...(*^-^*)"((เอ่อ ฉันว่าฉันกลับไปนั่งที่ดีกว่าจ๊ะ))"
.
.
. . . . . . ----ช่วงพักกลางวัน----- . .
.
.
"ไทย : จะกินอะไรดีน้า~"//ขณะที่ไทยกำลังเก็บอุปกรณ์การเรียนก็กำลังคิดเพลินๆว่ากลางวันนี้จะกินอะไรเพราะว่าเขาไม่ค่อยเอาข้าวกล่องมากินที่ รร.(ไทยคุงมีแอบขี้เกียจเล็กน้อย...)
"อินเดีย : คุณไทย ไปโรงอาหารกัน" //ชายผู้เป็นเพื่อนสนิทร่วมชมรมเดียวกันเดินมาเอ่ยปากชวนไทยที่กำลังคิดอยู่ว่าจะกินอะไรดี
"ไทย : จ้า~"//ขณะที่ไทยกำลังจะลุกขึ้นเดินก็มีเสียงที่คุ้นเคยเรียกไทยไว้ก่อนที่ไทยจะหยุดและหันไปตามเสียงที่เรียกตน
"ไทยซัง!"
"ไทย : จ๋า?"//ไทยขานรับและยิ้มหวานให้กับชายร่างเล็กกว่าตนที่กำลังยืนถือข้าวกล่องกล่องใหญ่ไว้หนึ่งกล่อง

//ชายร่างเล็กผิวขาวนวนจ้องมาที่ไทยด้วยสายตาเขินอายเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยปากพูด

"ผม..ขอไปทานด้วยได้ไหมครับ?"

"ไทย : ได้สิจ๊ะ คุณญี่ปุ่น~"
//ไทยตอบรับคำขอของชายร่างเล็กกว่าเขาด้วยรอยยิ้มเป็นมิตรและเดินไปโรงอาหารด้วยกัน
.
.
----ณ โรงอาหาร----
.
.
"อินเดีย : คุณไทย คุณญี่ปุ่น ผมจะไปซื้อน้ำ จะเอาอะไรไหมครับ?"
//อินเดียลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่แล้วเอ่ยถามทั้งสองคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะเดียวกันกับตน
"ไทย : อ๊ะ ฉันจะไปซื้อขนมปังพอดี ไม่เป็นไรหรอก--"
//ไทยยังไม่ทันพูดจบก็มีเสียงที่ทุ่มกว่าไทยเล็กน้อยพูดแทร็กขึ้นมา
"ญี่ปุ่น : ไทยซัง!..ทานกับผมไหมครับผมทำมาเยอะไปหน่อยน่ะครับ"//ญี่ปุ่นยิ้มเล็กน้อยพร้อมมองมาที่ไทย
"ไทย : เอ๊ะ จะดีหรอจ๊ะ"
//ไทยถามกลับด้วยสีหน้าดีใจเล็กน้อย
"ญี่ปุ่น : ดีสิครับ ผมอยากให้ไทยซังทาน แล้ว คุณอินเดียจะทานด้วยไหมครับ?"
"อินเดีย :...ไม่ล่ะครับ ผมเอาข้าวกล่องมาน่ะ งั้นผมไปซื้อน้ำนะครับ"//อินเดียพูดจบก็เดินออกไป
"ไทย : อ๊ะ คุณอินเดียฉันก็จะไปซื้อน้ำ--"//ขณะที่ไทยกำลังจะรีบลุกขึ้นก็มีมือที่เล็กกว่าเขาเล็กน้อยแต่กลับมีเรี่ยวแรงมากกว่าดึงรั้งมือของไทยไว้ให้นั่งลง
"ญี่ปุ่น : ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมเอาชามาด้วย"
//ญี่ปุ่นถือขวดชาพร้อมรอยยิ้มแล้วจ้องมองมาที่ไทยเพื่อไม่ให้ปฎิเสธ
"ไทย : จะจ๊ะ..((คุณญี่ปุ่นบางทีก็ดูน่ากลัวนะจ๊ะ~))"
.
.
.
.-----หลังหมดช่วงพักกลางวัน-----
.
.
.
"ไทย : คาบต่อไปวิชาพละสินะจ๊ะ อาน้า~"//ไทยพูดพลางเดินไปห้องเปลี่ยนชุดหลังจากเพิ่งแยกตัวออกมาเพื่อเข้าห้องน้ำ

((คลืดด))

"ไทย : หือ ไม่มีใครอยู่เลย((ส่งสัยทุกคนไปรอที่สนามกันแล้ว))นี่เรามาสายคาบพละมากไปรึป่าวนะ"//ไทยถอดเสื้อถอดกางเกงแล้วหยิบชุดพละออกมาเปลี่ยนอย่างเร่งรีบ ก่อนจะมีใครบางคนแอบย่องเดินมาข้างหลังไทยแบบไม่รู้ตัว

((กึก))

"ไทย : หือ ใคร--อุป!"
//ขณะที่ไทยกำลังหันหน้าไปหาต้นเสียงข้างหลังตนก็มีมือปริศนามาปิดปากของไทยไว้แน่น
"ไทย : อือ อื้อ!"//ไทยส่งเสียงร้องในลำคอด้วยความตกใจ เพราะเขาไม่อาจขัดขืนมือที่ใหญ่กว่าเขาและแรงที่มีมากกว่าเขาได้
"หึ กลิ่นนายยังหอมเหมือนเดิมเลย.."//ไทยสดุ้งนิ่งไปเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยเมื่อนานมาแล้วและเป็นเสียงที่เขาแกรงกลัว เมื่ออีกฝ่ายรู้สึกว่าไทยนิ่งไปจึงค่อยๆปล่อยมือออกแต่กลับไปโอบเอวของไทยแทน

"ไทย : คะ คุณอังกฤษ...ทะทำไมถึงอยู่ที่นี่..ได้จ๊ะ"//ไทยพูดเสียงติดขัดพร้อมกับตัวที่เริ่มสั่นเล็กน้อย

"อังกฤษ : ไทย ฉันมาตามสัญญาแล้วนะ"//อังกฤษพูดพร้อมค่อยๆก้มหน้าลงไปกระซิบที่ข้างหูของไทยเบาๆว่า..
.
.
"นายต้องเป็นของฉัน"
.
.
.
//ไทยสดุ้งตัวเฮือกหนึ่งก่อนจะหันหน้ามาแล้วดันคนข้างหลังออกให้ห่างจากเขา
"ไทย : ไม่มีทางจ๊ะ!! ฉันจะไม่ตกเป็นของคุณเด็ดขาดเลิกเล่นกับความรู้สึก--อื้ม!"
//ไทยยังไม่ทันพูดจบอังกฤษก็เดินมาประกบจูบปากไทยแน่นจนทำให้อีกฝ่ายขัดขืนไม่ได้เพราะฤทธิ์จูบของเขา

"ไทย : อื้ม อื้อ!"
//อังกฤษใช้ลิ้นควานเล่นไปทั่วข้างในปากของไทยจึงทำให้อีกฝ่ายสิ้นเรี่ยวแรงที่จะยืนด้วยตัวเอง
"อังกฤษ : ! "
//อังกฤษใช้เข่ายันตัวไทยไว้ให้นั่งอยู่บนเข่าของเขาเองจากนั้นจึงถอนจูบออกให้อีกฝ่ายได้หายใจ

"ไทย : ฮ้าา แฮ่กก ทะทำอะไรน่ะจ๊ะ! อ๊ะ!"
//อังกฤษงับไปที่ใบหูของไทยเบาๆแล้วไล้เลียไปทั่วจนทำให้ไทยอ่อนไหวไปทั้งตัว
"อือ~♡ อ๊ะ อย่า.."
"อังกฤษ : หึๆ เสียงเพราะเหลือเกิน"

((คลืดด ตึง!))

"อังกฤษ+ไทย : !!"
//ยังไม่ทันได้บรรเลงเพลงรักก็มีใครบางคนเลื่อนประตูเดินเข้ามาแล้วรีบปิดทำให้อังกฤษและไทยหยุดชงักไป

"ฝรั่งเศส : หึหึ~♡ เล่นอะไรกันไม่คิดจะชวนคุณพี่เลยหรอจ๊ะ~♡"
//ชายร่างสูงผมยาวสีทองประบ่าเดินเข้ามาด้วยสีหน้าสบายใจเฉิบทั้งรอยยิ้มหื่น

"อังกฤษ : ชิ ฝรั่งเศสแกจะเข้าทำไม ออกไปซะ!"//อังกฤษทำหน้าไม่พอใจที่มีคนเข้ามาขัดจังหวะของเขาโดยเฉพาะฝรั่งเศษที่เขายิ่งไม่ชอบขี่หน้าเอาซะเลย

"ฝรั่งเศส : แหมๆ ไม่เอาน่า~♡ คุณพี่ก็แค่อยากจะเห็นสีหน้า น่ารักๆ ของไทยคุง ♡ ก็เท่านั้นเองนี้จ๊ะ~♡"
//ฝรั่งเศษพูดพร้อมกับเดินตรงมาใกล้ๆไทยที่กำลังหอบจนหน้าแดงจัดเพราะฤทธิ์จูบของคนที่ประคองตัวเขาอยู่
"อังกฤษ : ไปไกลๆเลย เจ้าบ้าฝรั่งเศส! แกไม่มีสิทธิ์มาแตะต้องไทย!"
"ฝรั่งเศส : น่า~♡ ยังไงเราก็มีเป้าหมายเดียวกันนี่จริงไหมจ๊ะ~♡"//ฝรั่งเศสยื่นมือตัวเองไปเชิงคางไทยขึ้นและมองไทยด้วยสีหน้าหื่นกระหาย
"ไทย : อะ หยุดเถอะนะจ๊ะ ฉันไม่ใช่ของเล่นนะ!"
//ไทยสบัดหน้าหนีและพยายามจะดึงตัวเองออกมาจากสองคนที่อยู่ล้อมตัวเขา
"อังกฤษ : ฮึ่ม งั้นก็ช่วยไม่ได้"//อังกฤษดึงไทยที่ตัวเปลือยป่าวใส่แค่กางเกงขาสั้นเข้ามากอดไว้ส่วนฝรั่งเศสก็เดินมาประกบข้างหลังไทย
"ฝรั่งเศส : หึหึ♡ กลิ่นเธอหอมจริงๆนะจ๊ะไทยคุง~♡"//ฝรั่งเศษก้มจูบที่ต้นคอของไทยพลางเลียเพื่อชิมรสชาติอันหอมหวามทำเอาไทยขนลุกจนหน้าซีด
"ไทย : ยะอย่านะจ๊ะ คุณฝรั่งเศส อ๊ะ! มะไม่--อื้ม!"
//อังกฤษประกบจูบเร่าร้อนให้ไทยอีกครั้งส่วนมือของอังกฤษและฝรั่งเศสก็คอยเล้าโลมไปทั่วร่างกายของไทยทำเอาไทยแทบไม่มีแรงต่อต้านทั้งยังทำให้ไทยเริ่มเกิดอารมณ์มากขึ้นอีกด้วย

"ไทย : อือ อื้อ อื้มม((แบบนี้ อ๊ะ ยะแย่แน่ๆ ใครก็ได้ ช่วยด้วยจ๊ะ))"
//ไทยได้แต่หวังว่าจะมีใครมาช่วยหยุดเหตุการณ์แบบนี้ที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเขา!

((คลืดดดด!!..โค่ล โค่ล โค่ล))

//เสียงประตูถูกเลื่อนเปิดออกพร้อมกับเสียงหัวเราะที่ตามมาและแฝงไปด้วยความโกรธอย่างน่ากลัวทำให้ฝรั่งเศสกับอังกฤษรีบถอยกรู่ออกจากตัวไทยอย่างไว และตัวไทยก็ถูกปล่อยตัวอย่างอิสระโดยมีญี่ปุ่นกับอินเดียที่รีบวิ่งไปประคองไว้ได้ทัน

"รัสเซีย : หืม โคล่ โค่ล โค่ล ทำให้ไทยที่น่ารักของผมเป็นถึงขนาดนี้เลยหรอ พวกเธอเนี้ย เป็นเด็กไม่ดีเลยน้า~ (*^J^*)"
//รัสเซียหันไปมองสภาพไทยที่กำลังอ่อนแรงก่อนจะส่งสายตาให้ญี่ปุ่นกับอินเดียพาไทยไปที่ห้องพยาบาล

"ญี่ปุ่น : ขะเข้าใจแล้วครับ! พาไทยซัง ไปห้องพยาบาลกันก่อนครับคุณอินเดีย"
"อินเดีย : ครับรีบไปกันเถอะ!"//พูดจบทั้งสองคนก็รีบหาผ้ามากลุมตัวไทยแล้วพยุงออกไปจากห้องเปลี่ยนชุดทันที

((คลืดด ตึง!))

"รัสเซีย : เอาล่ะ มาจัดการเรื่องของเรากันดีกว่านะ~ โค่ล โค่ล โค่ล (*^J^*)"

"อังกฤษ+ฝรั่งเศส : มะไม่จริงน่า เราก็แค่"
"รัสเซีย :โค่ล โค่ล โค่ล"

((แว๊กกกกกกกกก ขะโทษครับบบ~))

\\จากนั้นก็มีเสียงโหยหวนดังออกมาจากห้องเปลี่ยนชุดชายจนกลายเป็นเรื่องเล่าสุดสยองไป ณ ที่สุด

ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงจุดนี้นะจ๊ะ \(*>×<*)/